Özel insanlar, geçmişle gelecek arasında bir zamanda yaşarlar

0
1083

Sevgili Lev Nikolayeviç

Öncelikle Selamün aleyküm..

Umarım rahatın iyidir. Bende çok şükür ki iyiyim. Hayatın lüzumlu ve de lüzumsuz tüm telaşlarıyla verilen vakti en iyi şekilde kullanmaya çalışıyorum. Önemsediklerimin neden bu kadar kıymetli olduğunu her gün biraz daha iyi idrak ederek, mutlu olmaya çalışıyorum. İçimde rutin hale gelen etik- nefis savaşınada artık eskisi kadar kafa yormuyorum açıkçası. Bu haliyle de bu savaşı tatlı bir rekabete döndürmeye çalışıyorum sanırım.

Bilirsin tesadüf denilen şeyin olmadığına her zaman inanan bir adamdım ben. Yaşanan her olayın ve her insanın hayatlarımıza giriş ve çıkışlarının sebebini, ancak belli bir zamanı geçmişte bıraktığımızda  anlayabildiğimizi ise sen benden iyi bilirsin.

Bazen bir yaraya ilaç, bazen ibret, bazen de yalnızca derin temiz bir nefes almamızı sağlayan özel insanlar, hayatlarımızın belli dönemlerine damga vurdukları da yadsınamaz bir gerçek..

O insanları ve yaşanmışlıkları “özel” olarak tanımlamamızın sebebi, yalnızca bizim içimizde kıymetli bulduklarımıza dokunmalarından başka bir şey değil elbet.

Ve yine bu insanlar, zaman içinde bizde ki misyonlarını doldurup bizle kesişen yollarını ayırabiliyorlar. Ya da belki bizler onları edinecekleri yeni misyonlara uğurluyoruz. Fakat bu ayrılan yollar onları hayatlarımızdan sildiğimiz anlamına gelmiyor. Çünkü beynimiz ve ruhumuz hissettiği hiç bir duyguyu unutmaya muktedir değil. İşte bu sebeple ki dost dediğimiz ya da ruh eşi dediğimiz insanlar içimizde yaşamaya devam ediyor. Kıymetleri ve özel kimlikleri değerinden hiçbir şey kaybetmiyor.

Bu insanlar tüm zamanların yani geçmiş ve geleceğin tam ortasında kendilerine ait bir zaman diliminde yaşamaya devam ediyorlar. Hepsi de iyi ki vardılar ve iyiki de var olacaklar..

Hayatlarımıza giren tüm özel insanlara,ve hayatlarımıza girdikleri güne selam olsun diyerek bitireyim mektubumu..

Kendine iyi bak sevgili Lev Nikolayeviç..