Üstünde güvercinler gezen şu rahat damın Kalbi atar ardında birkaç mezarla çamın Şaşmaz öğle zamanı ateşlerle yaratır Denizi, denizi, hep yeni baştan denizi Tanrıların sükunu çeker gözlerimizi Bir düşünceden sonra, ah o ne mükafattır. … Rüzgar çıkıyor… Yaşamaya dadanmak gerekir! Sonsuz meltem kitabımın sayfalarını çeviriyor. Toz toz kayalardan fışkırıp durur sular; Uçun, hadi uçun, göz kamaştıran sayfalar; Yıkın dalgalar; şenlikli sularınızı akıtın. Yelkenlerin yemliği şu rahat çatıyı yıkın
