Bir zamanlar Farım da açıktı, yolum da..

0
447

Popüler olana, sosyal medyada viral olan herşeye ilgi duyuyor ve takip ediyoruz. Özelikle son 10 yıldır bu toplumsal davranış modelimiz iyice tavan yaptı. Peki daha önceki yıllarda popüleritesi yüksek olan kayıtsız şartsız sempati beslemiyor muyduk?

Bu sorunun cevabını da çok net bir şekilde ”evet” demek mümkün. Mesela hafsalanızı biraz zorladığınızda “Farım da hep açık yolum da” sloganını hatırlarsınız. Bir otomobil firmasının 1999 yılında başlattığı ‘Farım da Hep Açık Yolum da’ kampanyası, sürücüleri, gündüz far açmaya davet ediyordu o sene. ‘Daytime Running Light (DRL)’ olarak adlandırılan uygulama Finlandiya tarafından 1972 yılında başlatılmış ve diğer İskandinav ülkelerince takip edilmişti tarihe baktığımızda. Dünyada artan trafik kazalarının önüne geçmek ya da daha doğrusu azaltmak için bulunan bir uygulamaydı. Gündüz far açmanın farkındalık oluşturacağı ve sürücülerin trafikte daha dikkatli ve kontrollü olacağı öngörülmüştü. Tabi bizde millet olarak bu Slogan üzerinden yaratılan popüler uygulamaya tam iştirak ettik. O yılı hatırlıyorum da, gündüz far açmayan nerdeyse yoktu trafikte. Ancak bu sürekli far olayı, bazen trafik polisinin çevirmelerini diğer sürücülere haber vermek için farlarını yakmasıyla karşılaştırılıyordu 🙂 Bu far yakma olayının o günkü anlamı, karşıdan gelen sürücüye “kardeşim ileride çevirme var aman hızını düşür de, okkalı bir ceza yeme ” mesajı vermekti. Ki çok işe yarardı. Ancak bugün artık ne çevirmeyi haber veren sürücüler, ne de Farım da açık yolum da mesajını veren sürücü neredeyse kalmadı. Tabi ben hariç:)

Belki inanmazsınız ama ben hâlâ hem aracımda hem de motorsikletimle seyahat ederken gündüz de farımı açarım. Bunun sebebi gündüz far açmanın diğer sürücüler tarafından daha fazla fark edildiğimi düşünüşüm. Ancak yazımın başında da belirttiğim gibi vakti evvelinde insanların bu uygulamanın faydasına değil de popüleritesine ayak uydurmak için katıldığına hiç kuşku yok. Çünkü millet olarak düşünmeden iş yapmak bizim sonradan kazandığımız bir fıtrata dönüşmüş..

Aklıma takılmışken bunuda yazayım istedim.