Diğerkamlık..
Dilimizde böyle bir kelime var. Ama bilen ve kullanan çok az sayıda insan var günümüzde. Anlam olarak iyiliksever ya da hayır sever görünse de aslında çok daha derin bir eylemi ifade ediyor.
Anlamı sözlükte şöyle diğerkamlığın ;
Diğerkâmlık (diğergâmlık); başkalarının yararını da kendi yararı kadar gözetme, diğer canlılara maddi veya manevi kişisel çıkar gözetmeksizin, faydalı olmaya çalışmak.
Şimdi şu tarife baktığınızda ne düşündüğünüzü tahmin edebiliyorum. “Böyle bir insan mı kaldı ki bu sözcük varlığını devam ettirebilsin” diyorsunuz içinizden.
Doğru!
Böyle bir insanın bu zamanda yaşaması çok zor gerçekten. Maddi ve manevi hiç bir karşılık beklemeden iyilik yapmak..
Bu üst insan diye tarif edebileceğimiz insanın işi. Fakat bu kelime bir zamanlar varolduğuna göre bu sıfata layık birileri de yaşamış olmalı. Bize göre sadece peygamber ve alimlerin yapabileceği bir yaşam biçimi olsa da kimbilir belki belli mertebelere ulaşmayan binlerce insan bu diğerkamlık da ön saftaydılar.
Diğerkamlık tarifi bana gerçek ve samimi bir müslümanın yaşam tarzının ne olması gerektiğini anlatıyor gibi geliyor. Kendisi için istediğini başkası içinde isteyen. Hoşlanmadığı ve istemediği şeylerin başkalarının da başına gelmesini istemeyen yüce insan tarifi..
Bu tarifin öznesi bariz fayda. Ama bu fayda ortak fayda. Daha doğrusu bir iyilik zinciri. Toplumda herkese sirayet eden mükemmel bir bulaşıcı erdem.
Tanımadığımız insanlar çok acil yardıma ihtiyacımız olduğu bir an da, bir yerlerden aniden çıkıp gelse ne çok sevinir aynı zamanda da ne kadar şaşırırız değil mi? “Bana niye yardım ettiniz” diye sormaz mıyız hiç?
Tabi bu örneği arabanız yolda kalınca onu itip yolun kenarına itmeye çalışan insanları kastetmedim 🙂 Çok daha ciddi bir müşkülünüzde bundan haberdar olup Hızır gibi karşınızda biten insanlardan bahsediyorum. Yolda yürürken tanımadığımız bir insan bize selam verse bile işgillenen bizler hiç bir çıkar gözetmeden yardıma koşsa ciddi bir şoke olma durumuyla karşı karşıya kalırdık.
Diğelim ki günümüzde biz bilmesekte diğerkamlık mertebesine ulaşmış insanlar var. Peki onlara bu ruhu ne kazandırmış olabilir hiç merak eder misiniz?
Menfaat yok, çıkar yok. Sadece fayda saglama niyetiyle iyiliğe meyilli insanların böyle ulvi bir karaktere sahip olmasını sağlayan güç nereden gelir?
Bu sorunun bana göre tek cevabı olur. O da Allah’a gerçek anlamda teslim olmuş bir insanın ” yaradılanı yaratandan ötürü sevmesi” ilkesini iliklerine kadar yedirmesidir. Bunun dışında bir sebeple bir insanın nefsini ve karakterini bu kadar temiz yontması mümkün olabilir mi?
Hiç sanmıyorum!
Diğerkamlık makamına çıkmak kolay değil elbet. Bunun için önce iyiliksever olabilmeyi başarmak lazım. İyiliksever olmak içinde her türlü kötülüğe uzak bir karakter lazım.
Zor işler. Temelinde ve kaynağında sevgi olmadan varlığından söz edemeyeceğimiz çok yüce erdemler bunlar.
Umarım ilk önce iyiliğe meyyal olanlardan olmayı dileriz Allah’tan. Bakarsınız Allah da bu dileğimize anında yanıt verir..
