Sen Bach çalıyordun / Nabokov

0
934

Pencereyi kapatmak gerekiyordu. Yağmur pervaza çarpıp parkeyle koltukların üstüne çarpıyordu. Dev gümüş hayaletler canlı, hışırtılı sesler çıkartarak bahçede yaprakların arasında, portakal renkli kumların üstünde koşuşturuyorlardı. Yağmur oluğu tıkırdıyor, boğulurcasına gürüldüyordu. Sen Bach çalıyordun

Nabokov – Bir gün batımının ayrıntıları