Her şeyi kaybetmemiz bir virgülle başladı. / Alex Kanevsky

0
3684

Bir gün insan “virgül”ü kaybetti, o zaman zor ve uzun cümlelerden
korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı. Cümleleri
basitleşince, düşünceleri de basitleşti.

Bir başka gün ise “ünlem” işaretini kaybetti. Alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı.
Artık ne bir şeye kızıyor, ne de bir şeye seviniyordu. Hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.

Bir
süre sonra da “soru işaretini” kaybetti ve artık soru sormaz oldu.
Hiçbir şey ama hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu. Ne kâinat, ne dünya ne
kendisi umurundaydı.

Birkaç sene sonra “iki nokta üst üste” işaretini kaybetti ve davranış nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.

Ömrünün
sonuna doğru elinde yalnız “tırnak işaretleri” kalmıştı. Kendine has
tek düşüncesi yoktu. Yalnız başkalarının düşüncelerini tekrarlıyordu.

Sıra “nokta”ya geldiğinde düşünmeyi ve okumayı unutmuş vaziyetteydi.

ALEX KANEVSKY