Yapay zeka rejimine geçişin başlangıcı bence bu yüzyıl..
İnsanlık, tarihinde görülmemiş bir teslimiyet,biat ve sonunu kestiremediği bir düzene bırakıyor kendini.
Neden peki?
Bir konfor arayışının sonucu mu bu?
Yoksa insan, kendine yeni bir tür rakip mi arıyor?
Bu rakip bir dost mu, yoksa düşman mı? düşünmeden, hergün eliyle besliyor insan, bu muamma zekayı.
Maddi manevi zenginleştirdiği bu yeni idraka, vicdan,sevgi,merhamet,kin ve acı gibi insanı melekeleri bile öğretmeye çalışıyor üstelik.
Elektronik devrelere akülere ve mikroçiplere bir şahsiyet bir hüviyet kazandırma projesi bu belkide..
Bildiği, becerdiği ve gayretiyle gerçekleştirdiği her eylemi sanal bir zekaya öğretme denemesi detde olabilir.
Yoksa yapay zekayı, yeni bir köleleştirme anlayışının sonucunda kendini herşeyin kontrolünü sağlayacak bir ilah olmaya mı hazırlıyor insan?
Minimum zahmetle ve emekle sürekli bir konfora sahip olmak fikrini, yeni dünya düzeni olarak tarif edilen dönemde, yeni bir tüketim ve ticaret aracı olarak tüm toplumlara pazarlayan bir ticari plan diyebilir miyiz buna?
Rahatı için yaşayan, neredeyse zahmet kelimesini hiç hatirlamayacak insanlar yaratılırsa, insanlık bundan sonraki yüzyıllarda “insan olma” ihtiyacını ne kadar giderebilir.
Robotlaşan insanların, insanlaşan yapay zekalı robotlar tarafından yönetilip yönetilmediğini ortaya koyacak birim ya da kurum kim olacak peki?Yönettiğimiz bu zeka, bizim olan ihtiyacımızın, onun bize ihtiyacından daha fazla olduğunu anlarsa, o zaman bu kullanma ihtimaline % de kaç veririz?
Ne yalan söyleyeyim ürkütücü bir durum bu!
Tanrılık rolüne bilim ve teknolojiyi kullanarak soyunan insanlık, bir gün bu kontrol etmeyi planladığı icadın esiri olursa, o zaman savaşmayı da göze alıp savaşabilecek mi?
İşte asıl cevaplanması gereken soru bu..
