Evet Niloya’yı sevdim..
O koca kafasını, saftirik hallerini, merakını, kafaya koyduğunu yapmasını, cesaretini, meteyle olan uyumunu, yardımseverliğini, saygısını, iştahını, o cıvıl sesini, sempatikliğini yani herşeyini sevdim. Bence bu çizgi film TRT nin yaptırdığı en iyi yapımlardan biri. Zaten oyuncak piyayasıda bunu söylüyor. Niloya bizim,elalemin meşhur Heidi’sinden ( Haydi ) sonra en iyi kitleye sahip. Gerçi Heidi daha yüksek bir grubuna hitap ediyor fakat Niloya kendi yaş grubunun Heidi’si..
Ne yani sen şimdi oturup Niloya mı izliyorsun? diye soranlara evet diyorum. Benim iki yaşındaki fındığımla beraber boş kaldığım her gün hem de..
Gerçi benim kızcoş akıllı tavşan momo fanıydı,fakat artık o da Niloyacı. Niloya’nın o uydurmasyon şarkılarını pür dikkat dinliyoruz. Hele Niloya’nın o tospik isimli kaplumbağasının kendisini terkettiği rüyasını gördüğü an da söyleyediği “tospik canım arkadaşım” şarkısı olağan üstü.
Niloya bu yapısı ile kız çocuklarına çok güzel bir rol model bence. Karaktere verilen özellikler tam dozunda. “Büyümüşte küçülmüş” benzetmesine bire bir uyuyor. Fakat bunu gören oyuncak piyasası Niloya bebeğinden faiş fiyat geliri elde etmeyi başarıyor. Büyük oyuncakçılarda iki tip Niloya bebeği var. Birebir benzemeyen 40 birebir benzeyeni ise 70 lira civarı. Tabi 70 lira olan pilli ve şarkı söylediği için daha kıymet görüyor hem çocuklar hem de ebebeynleri için..
Öyle ya da böyle Niloya artık koca bir marka. Bence popülerliği Pepe’nin bir zamanlar ki bilinmişliğinden bile fazla..
