İki Bergüzar, bir Engin..

0
1399

Şimdi kalktım filmin başından. İlk önce şunu söyleyeyim Bergüzar Korel’in oyunculuğu mükemmel. Korel’in jestleri, mimikleri, sesi kullanabilme yeteneği, hayat verdiği karakteri olağan üstü doğallaştırmış.

Film, tercihler sebebiyle insanların nasıl hayatlara süreklenebildiğinin bir özeti aslında. Engin Akyürek’e de çok iyi şeyler söylemek isterdim fakat, Bergüzar’ın oyunculuğuna ayıp olur. Engin ve Bergüzar bir arada harika olmuştur diye düşünüpte  filmin başına oturduğunuzda, yanıldığınız ortaya çıkıyor.

Hiç bir şeyi iyi yapamayan Engin ile olaylara karamsar ve aşırı gerçekçi davranıp sonunda mutluluğu yakalayan iki Engin karakteri arasında çok büyük bir fark olmamış bence oyunculukta. Senaryo güzel fakat kurgu güzel fakat başka bir yerlerde yetersiz kalmış gibi..

Filmin içinde 2-3 sahnede ciddi duygusal anlar yaşıyorsunuz. Film hem klasik bir romantizm, hem de parça parça da olsa, orta üstü bir drama içeriyor. Kötü diye bir yorum yapmak yanlış olur fakat, “bu filmi illa ki izleyin.İzlemezseniz çok şeyi kaçırırsınız da diyemem.

Film genel olarak hayatın içinde ki bir çok değere ve sembol’e dokunmaya çalışmış. Aşk,sevgi, aldatma, anlayış, farklılıklar, aile, çocuk, ayrılık gibi duygu listesinin en tepesindeki hissiyatları kolaylıkla hissedebiliyorsunuz içinizde.

Son olarak bu tür, bence sinemamıza yeni bir anlayış getirebilir. Klasik ve ağır sinema ritüellerinden biraz daha uzaklaşabilmeyi başarabilecek bir sektörün ilk halkası da bu film olacak belki de..