Elbet bir gün olacaktı. Yani Fenerbahçe’nin Kadıköy’de ki 21 yıldır yenilmezlik serisi bitecekti. Şu hayatta hiç bir şey her her zaman hep iyi ya da hep kötü gitmez. Bu bir döngüdür. Hayatı yaşanır kılanda burdur. Sürprizlerle gelen değişimler…
Evet kabul ediyorum. 21 sene cidden uzun bir zaman dilimi. 1999 da doğan çocuklar askere gittiler. Ama işte bugün devran sürekli böyle gidecek diye umut eden Fenerbahçe taraftarı yıkıldı tabiri caizse. Kafasını stat koltuklarına vuranlar mı dersiniz,yoksa maç sonu hüngür hüngür ağlayanlar mı? Bu nasıl bir fanatizmdir.?
Valla samimi söylüyorum ben bir Galatasaray taraftarı olmama rağmen öyle deliler gibi sevinmedim. Çünkü bizde artık şöyle bir mantalite oluşmuştu. Madem Fenerbahçe’yi Kadıköy de yenemiyoruz biz de sezon sonunda şampiyon oluruz. Mayıs’lar hep bizimdir sloganıyla şampiyonluğa odaklanmanız da bundan ileri gelir. Ve yine maçtan sonra Galatasaray taraftarının sevincine baktım. Çok abartmadan taşkınlık yapmadan ama çoşkuyla kutladılar. Bence Galatasarayın bu Kadıköy kompleksini geride bırakışı 3-4 sene önce oldu. Çünkü Galatasaray sürekli şampiyonluğu kendine hedef edinen ve akabinde çok uzun zamandır koptuğu Avrupa başarılarının hazzını yaşamak arzusuyla kafayı Fenerbahçe’ye çok yoramıyordu. Fenerbahçe yönetimi ise taraftarına Galatasaray’ı yenelim gerekirse şampiyon olmayalım zihniyetini oturtmuştu. Hersene Cim Bom’a kaptırılan her kupa sonrası taraftarın ( Fenerbahçe ) elinde ki tek başarı Galatasaray’a Kadıköy’de yenilmeme becerisiydi.
Fenerbahçe taraftarı malûmunuzdur, 20 senedir Ali Şen,Aziz Yıldırım ve son olarak Ali Koç ile ligde ve Avrupa’da büyük hedeflere koşma arzusuyla yanıp tutuşan fakat sonunda hep yıkılan taraftar gurubu oldu. Sportif başarının sadece zengin kulüp başkanları ile gelmeyeceğini en iyi tecrübe eden yine Fenerbahçe taraftarıdır bu ülkede.
Tabi artık her şeyde olduğu gibi futbol anlayışımız ve futbol terbiyemizde yozlaştı. Emeksiz,sabırsız ve kolay gelen şampiyonluklar bekleyen büyük kulüp taraftarı, her başarısız sonuçta,ya teknik direktörü ya da yönetimi istifaya davet eder hale geldi. Özellikle Fenerbahçe taraftarı en sabırsız gurup. Valla bence takımı son 20 yıldır sürekli değişen sistemler ve teknik direktörler sebebiyle ne oynadığını unuttu. Buna karşılık meselâ Trabzon ve Galatasaray hücum futbolunu hiç bırakmadı. İleride basan,orta saha ve ilerici hep hızlı ve teknik adamlara bıraktı. Beşiktaş ise bi yirmi yıl önceki hücum futbolu oynamasada hem savunma hem de hücum futbolu tarzını sürdüyor.
Bir de Fatih Terim’e ayrı bir parantez açmak lazım. Fatih Terim kötü gidişinde teknik direktörlüğü tartışılan fakat şampiyonluklarda göklere çıkarılan bir adam olmaya devam ediyor. Bence Fatih Terim’in başarısının en birinci nedeni doğru transfer yaptirabilmesi kulübüne. Futbolcunun hem sisteme hem istediği karaktere uygun olmasına dikkat ediyor. Karaktersiz futbolcuya çok yetenekli olsa bile bir yere kadar katlanıyor. Birde güvendiği çocuklara son ana kadar şans veriyor. Ben 20 yıldır sadece bu sezonun başında yaptığı 3-4 transferde çok yanlış seçimler yaptığını gördüm. Onlarda kalite olarak değil takıma uyum konusunda zayıf çocuklardı. Neyse ki sezon arası takımı yeniden yapılandırdı. Bu yapılandırma ile ligde üst üste 7. galibiyetine ulaştı. Fatih Terim bu 21 yıllık hasrete son vererek artık Galatasarayda değerini 10 kat artırmıştır. Terim Galatasaray’ın Alex Fergusonudur bundan böyle..
Buraya kadar herşey güzel. Peki Allah ömür versin. Fatih Terim bir on yıl sonra bu takımın başında olmazsa ne olur hiç düşündünüz mü? 1995-1996 sezonundan bugüne kadar yaşanılan şampiyonluklar da Fatih Terim dışında sadece 3 farklı Teknik direktör takımı şampiyon yapmış. Yani takım, Terim olmuş. Bence Galatasaray artık Fatih Terim’e alternatif yine kendi içinden teknik direktörlüğü iyi olan eski futbolcularına hazır olun talimatı vermeli. Sonuçta camialar ve kulüpler kalıcı, oyuncu ve direktörler her daim gidicidir.
Takımımı canı gönülden tebrik ediyorum. Yürekten oynayan tüm çocuklara teşekkür ediyorum. Takımım diye demiyorum ama Galatasaray gerçekten başka…
