“Şair yazar Nurettin Durman berberlik yapıyordu Beylerbeyi’nde. Dedemlerin evi de Küplüce tarafında, Beylerbeyi’ndeydi. Biz hafta sonu babamla gidiyorduk. Dört kardeş girip, tıraş olmamız gerekirse tıraşımızı yapardı Nurettin amca. Babamla da sohbet eder, o dönemdeki mevzuları konuşurlardı. Ben de sessiz sakin, orada masadaki kitap ve dergilerle ilgilenirmişim. Nurettin amca babama, ‘Cahit Bey, maşallah Ahmet çok uslu, efendi. Çok az konuşuyor.’ demiş. Babam da ‘Benim oğlum öyledir. Çok konuşmaz, düşünür.’ demiş.”
