Davranış probleminin temelinde çok büyük olasılıkla sevgisizlik yatar. Bu sevgisizlikte iki gurupta toplanır. Birincisinde çocuk, sevgisini göstermeyi bilmeyen bir ebebeynle büyür. İkincisinde ise çocuk, anne ve babasız büyür. Aslına bakarsanız İkinci guruptaki çocuklar, birinci guruptakilerden daha avantajlıdır. Çünkü onlara vekaleten bakan akrabaları ya da devlet kurumları, ihtiyacıları olan ilgiyi ve sevgiyi yerine koymak için çok daha fazla gayret verirler. Anne babayla ama sevgisiz ve ilgisiz büyüyen çocuklarsa, ihtiyaçları olan sevgi ve ilgi açlıklarını. bastıramazlar. Sevilme ve beğenilme arzuları çok yoğun olduğundan, yakın arkadaş, sevgili ve akrabalarından daha yüksek bir ilgi beklerler. Bu ilgi görme arzusu, bireyi hırçın ve baskıcı bir surete büründürür.
İşte bu yüzden sevgilerine karşılık görmediklerinde de, zarar verme davranışları baş gösterir. Eşini dövenler,eski karısını öldürenler, kıskançlık cinayetleri, çocuğuna psikolojik ve fiziksel şiddet uygulayanlar,hayvanlara eziyet çektirenler, ağaca ve doğaya kasten zarar verenler, hep bu guruptan çıkar.
Bence bir insanı tanımak isteyen kişi, önce ona çocukluğunu,ailesinin ne iş yaptığını, doğduğu coğrafyayı sorsun. Karşımızdaki insan “çocukluğum mutlu geçti” diyorsa ve ailesi ile bağları kuvvetliyse %60-70 oranında sağlıklı bir insandır. Kalan oransa, mevcut yaptığı iş, ikametgahı ve eş durumuna bağlı olarak değişir. Küçükken itilip kakılmamış,horlanmamış,hakaret edilmemiş ve yeterince takdir edilmiş bir çocuk, ömrü boyunca özgüvenli ve empati yapan bir karaktere sahip olur. Anlamanın, anlaşılmak kadar önemli olduğunu hiç bir zaman unutmaz. Maddeye, metaya ihtiyacı kadar yaklaşır. Fakat manevi hazlara hiç bir engel ve sınır koymaz. Bu dünyada neden var olduğunu,ne yaparak huzurlu ve mutlu olacağını bilir.
Binnetice, dünyadaki bu hır-gür ve umutsuzluğun kaynağına inmek ve sorunu orada çözmek gerekiyor. O kaynak kesinlikle doğru çocuk yetiştirebilmek.. Bir düşünün şimdi.. Dünyadaki tüm ebeveynler doğru bir çocuk yetiştireceğiz diye düşünüp çocuklarına doğduktan sonraki 5 yıl gerekli sevgi ve ahlak bilgisini verseler, bundan 25-30 sene sonra bu çocuklar, devletlerini yönetecek lideri de en doğru bilinçle seçmezler mi?. Sizce böyle bir neslin,kötü bir lider seçme ihtimalleri ne dir?
Valla sizi bilmiyorum ama bence öyle bir ihtimal yok denecek kadar az..
( En son kadın cinayetine kurban edilen Gamze Pala’ya, rahmet diliyorum bu vesile ile )
